ګلاب

زموږ په كور كې يو ګلدان وْ
په ګلدان كې هغه ګلاب ولاړ وْ چې زموږ بزرګوار نيكه به يې پالنه كوله
ګلاب وغوړېد او زموږ نيكه يې د څارنې او پالنې پوره ذمه واري اخيستي وه
كله به چې زه ګلاب ته ورنژدې كېدم نو نيكه به مې د دالان له هغې لويې دريڅې نه را باندې غږ كړل:
او شيطانه!
وينم دې!
پام كوه چې ګل ته لاس ورنه وړې
پام كوه چې ګل ونه شكوې
ګلاب په ګلدان كې ښه ښكاريږي
كه دې وشكاوه نو يو ساعت وروسته به يې پاڼي ورژيږي او خاورې به شي
ځكه خو پدې ګلاب لاس وهل ګناه ده
د نيكه دې خداى جنتونه نصيب كړي
د ګلاب په خوشبويۍ كې يې ساه وركړه او خداى ورخپل كړ
نيكه دې خداى وبخښي
د ځنكدن پر وخت يې
دومره وويل
ګلاب وساتئ....
او ساه يې وركړه
د نيكه نصيحت زموږ پر زړه وْ
ځكه خو به ما
او زما اوو وروڼو د ګلاب ډېر خيال ساته
كله چې به زه ښوونځي ته روانېدم نو ګلدان ته به مې دوه پيالې اوبه ور واچولې
زما وروڼه به زما له دې كاره ناخبره وو
هغوى هر يو پخپل وار
بېل بېل
ګلاب ته به ورغلل او اوبه به يې ور واچولې
موږ ټول يو له بله نا خبره د ګلاب په خدمت كې وو
كله به چې ګلاب سيوري ته وو
ما به لمر ته كړ
او چې لمر ته به و
بېرته به مې سیوري ته راوړ
په همدې كې
دوه اوونۍ ګلاب ژوندى و
او چې كله يې په دې لنډه مود ه كې اووه سړې تودې وليدې
د ګلاب رنګ په ژېړېدو شو
او چې څو یې موږ علاج کاوه
ګلاب ډېر ژر
وچ او خاورې ایرې شو
زموږ نیکه دې خدای وبخښي
کاشکي یې موږ ته
په هر کار کې د مشورې نصیحت کړی وای
که داسې شوي وای
نو کیدای شي زموږ د ګلدان
سور ګلاب نه وای وچ شوی