Thursday, July 06, 2006

غزل


په والله چې دم ساعت مې په زړه تېر شې
داسې حال کې ښکلیه وایه څنګه هېر شې
چې د خیال په وسعتونو کې ځای نشې
په یوه ادا کې یاره دومره ډېر شې

زه دې وینم هاغه ناست یې د ګل مخ ته
په خندا چې شې نو سم د ګل په څېر شې

ته د حسن عجیبه غوندې مخلوق یې
چاته باز شې چاته مینه کې بیا شېر شې

زه به سل زره سجدې د شکر وکړم
د انځرګله که یو ځلې را ګېر شې

ستا د مینې انداز بېل ګڼم کماله
چې څوک لاس درکړي نو ته له سر ورتېر شې

۲۳م آګسټ ، ۲۰۰۵

0 Comments:

Post a Comment

<< Home