دا ماشوم غلی کړه

زه په کور کې ناست یم او د خپل وړوکي زوی ترسنده ژړا اورم
هغه خپلو سترګو ته موټي نیولي او ژاړي
هغه ډېر نازولی دی، زه یې رښتیا چې ژړا او فریاد نشم زغملی
هغه وږی دی او په تاخچه کې د شیدو ایښي بوتل ته یې لاس نیولی
ژاړی
یواځې په نیمه ژبه دومره وايي:
ممممم آ آآآ مم مممم آ آآآ
زه دده ټول حرکتونه ګورم
د شیدو تش بوتل وینم چې زما زوی ورته لاس نیولی
زه د خپل وړوکی او نازولي زوی ژړا ته غوږ یم
یو ډول د نارامۍ احساس کوم
داسې نه چې دده د ژړا اواز پر ما بد لګي
بلکې داسې چې زه ددغه وړوکي ماشوم په ژړا کې د ډېرو هېرو شوو کوکو او فریادونو انعکاس احساسوم
زه دا دی څو کاله کېږي چې د جګړو له اوره د راوتلي وطن په غولي ناست یم
له لرې او نږدې مې ددغه اولس فریادونه او کوکارې اورېدلي وو
زه یې دردولی یم
زه یې کړولی یم
زه یې خدای ج شته چې ډېر وېرولی یم
ځکه خو د خپل ماشوم ژړا نشم برداشت کولی
مور ته یې وایم چې
دا ماشوم غلی کړه!
۲۰۰۶م کال