Thursday, July 06, 2006

غیر طبیعي موسم


یوه ورځ په داسې حال کې
چې د سره اوړي
ټکنده غرمه وه
زه له خپل کلیوال ملګري سره
له بازاره
د کلي په نرۍ لاره روان وم
موږ په داسې حال کې
چې د اوړي د سرې ګرمۍ له امله
په خولو کې ډوب وو
د سږني کال د اوړي نه مو
سر ټکاوه
د موسم دغه ګرمۍ مو دماغونه
خوټولي وو
او زړونه مو په ځوښ راغلي وو
وایي چې
د وینې ځوښ، د عقل او تفکر مخه نیسي
زموږ مازغه خوټېدل
او هغه د چا خبره په یوه روپۍ مو جنګ له خدایه غوښت
هو زه او زما ملګری
د ځوانۍ په ځوښ کې وو
څه د موسم ګرمي وه
څه د وینې ځوښ او د ځوانۍ جذبه
خو د خدای کړه وو
زموږ زړونه همداسې ډک پاته شول
او هېڅ ګرېوان ته مو لاس ونه رسېد
««««

یوه بله ورځ
د واورې سپېنې پاغوندې
له پاسه را تویېدلې
موږ دواړه
بیا پر هماغه نرۍ کږه وږه لاره
د کلي پر خوا روان وو
په لاره لاره مو
خبرې اترې کولې
په دې خیال چې لږ ګرم شو
د ژمي له سړو مو د اوړي د ګرمیو یاد کاوه
رښتیا هم
خبره داسې وه لکه اور او اوبه
د ژمي سړې اوبه
او د اوړي سرې غرمې
خبره داسې وه
چې زما ملګري ویل
کاشکي د اوړي په ګرمۍ کې د واورې ورېدو امکان وای
او یا هم کاشکي د ژمي په واورو کې د اوړي ګرمي وای
خو خبره چې هر ډول واوړو
ژمی ژمي ته وایي
د واورو او سپینو پاغوندو
او اوړی بیا د سرو غرمو
خو پر دې خبره فکر په کار دی
هر هغه موسم چې غیر طبیعي وي
د یوه قیامت د راتلو انتظار ترې کېږي
«««««««
او ورپسې یوه بله ورځ پسرلی و
د ژمي یخنۍ
او د اوړي ګرمۍ
یو بل ته لاسونه ورکړي وو
او د ښکلي پسرلي په همدې ورځ
د اور او واورې دوستي وه
ګلانو سرونه راپورته کړل
او بیا چې څو ګلغوټۍ ګل کېدې
موسم د یوې تورې شپې په اوږدو کې
د سهار تر بریده بدل شوی و
د یخنۍ داسې څپه راغلې وه
چې اور یې کنګل ګرځولی و
د هر باغ هرې ونې
له ګلغوټیو
ساه وتې وه
او چې څومره سترګو کار کاوه
زما د ملګري د مڼو ټول باغ
رژېدلی و
زما ملګري ویل
هر موسم چې بې وخته بدل شي
نو هغې ته غیر طبیعي موسم ویل کېږي
چې پایله یې له افتونو
او مصیبتونو پرته نور څه نه وي
په همدې کال
موږ د خپلو باغونو له ثمرې بې برخې شوو
««««
د کلیوال ملګري خبرو ته لږ پام وکړئ
ژوند هم د څو موسمونو نوم دی
که په دې موسمونو کې هر موسم
بې وخته او غیر طبیعي راشي
نو پر انسان یې اغیزې
د ژوند تر پایه پاتې شي