غزل

په اور کې لوبې کړي د اور په ژبه نه پوهېږي
ماشوم جانان مې د پېغور په ژبه نه پوهېږي

هغه نا اهل خدایه واخلې ژر له دغه غولي
چې کور کې اوسي او د کور په ژبه نه پوهېږي

ته که د ګل پر مخ پرتې پرخې ته بل څه وایې
ګل به حیران شي د انځور په ژبه نه پوهېږي

د دې نړۍ د زرورو زور به ټول شي اوبه
افغان په سوله کې د زور په ژبه نه پوهېږي

کمال چې ستا سترګو ته ګوري پکې ورک شي ګرانې
ستا د ککو د سپین او تور په ژبه نه پوهېږي